Wewnątrz każdej klasy społecznej dostrzegamy również pewne zróżnicowania. Wynikają one z tego, że np. w klasie robotniczej są ludzie o bardzo różnym poziomie wykształcenia: robotnicy kończący technikum, a następnie szkołę inżynierską traktowani są jako inteligencja techniczna klasy robotniczej, natomiast robotnicy bez wykształcenia jako robotnicy niewykwalifikowani o różnych dochodach, zajmujący różne stanowiska w zakładzie pracy. W ten sposób następuje rozwarstwienie w samej klasie robotniczej.
J. Szczepański, w związku z przeprowadzonymi badaniami przemian społecznych w kraju, pisze: ?Tutaj dajemy już opracowanie kompletne z szerokim opisem samej instytucji powołanej specjalnie przez władze dla kształcenia inteligencji robotniczej, rekrutowanej z szeregów nie młodzieży robotniczej, lecz samych robotników już pracujących w fabrykach”. S. Kowalewska i Z. Kowalewski na podstawie swoich badań absolwentów technikum dla robotników pracujących piszą: ?…większość absolwentów nie uważała się za inteligencję w tradycyjnym rozumieniu tego słowa, ale za inteligencję ? socjalistyczną lub robotniczą…”.
Ogólnie można powiedzieć, że rozwarstwienie wywołują następujące czynniki: ,,a) zróżnicowanie wewnątrz poszczególnych zawodów ze względu na poziom kwalifikacji, które znajdują swój praktyczny wyraz, np. w grupach kwalifikowanych pracowników przemysłowych, b) zróżnicowanie tytułów zawodowych i hierarchia ważności zawodów, wyrażająca się różnicami w płacach i prestiżu, c) hierarchia stanowisk służbowych w instytucjach i tworzenie się zbiorowości ludzi zajmujących pewne stanowiska (dyrektorzy przedsiębiorstw, centralnych zarządów, spółdzielni), d) hierarchia instytucji lokująca pracowników na różnych pozycjach, e) hierarchia ważności poszczególnych działów twórczości (np. wysoka pozycja pracowników nauki w niektórych społeczeństwach, pozycja artystów, aktorów filmowych) r hierarchia wyróżniana na podstawie kilku kryteriów, np. wykształcenia połączonego z wysokim stanowiskiem w hierarchii władzy i dużym dochodem”.