Adresowanie

Uważa się, że do prywatnej korespondencji użycie białej koperty o kształcie zbliżonym do kwadratu jest bardziej eleganckie niż użycie koperty podłużnej. Są­dzi się też, że biały kolor jest w tym wypadku w le­pszym guście, choć osobiście nie wierzę, by miało to znaczenie.

Najważniejsze jest to, co jest napisane na kopercie, ale znowu nie są to sprawy pociągające za sobą po­ważne konsekwencje i niewielu wykluczyłoby z to­warzystwa kogoś, kto nie zastosował się do tak zwa­nych „reguł”.

Adresowanie koperty

Adres powinien znajdować się w dolnej połowie koperty, a nie w połowie górnej, gdyż u góry jest miej­sce na znaczki, które nie powinny zakryć adresu. Zna­czek powinien być przyklejony w rogu, prosto, w nie­wielkiej odległości od krawędzi koperty.

Osobiste lub poufne

Ogromnie ważne jest znaczenie czegokolwiek, co ma zostać utrzymane w tajemnicy napisem „osobiste” lub „poufne”, zarówno na kopercie, jak i na górze listu.

Pozdrawianie ludzi

Panowie i panie, kiedy są sobie przedstawiani, ści­skają sobie dłonie albo też się sobie kłaniają, co ozna­cza lekkie skinięcie głową z jednoczesnym patrze­niem na osobę, której jesteś przedstawiany. To tylko uprzejmy sposób okazania, że usłyszałeś nazwisko danej osoby.

Przy spotkaniu z kobietą mężczyzna nie powinien zdejmować kapelusza lub kłaniać się, dopóki ona się do niego nie uśmiechnie lub nie skinie głową. Do niej należy przywilej wywołania jego reakcji.

Podczas pożegnania z przyjaciółmi ludzie nadal ściskają sobie dłonie, ale nie należy do dobrego tonu wyciskanie krwi z palców przyjaciela! Dziś często skinienie głowy i dyskretne pomachanie ręką zastę­puje uścisk dłoni, ale ten stary obyczaj istnieje i wska­zuje na wierną przyjaźń i serdeczne uczucia.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.