marzec 23rd, 2012 
admin Dziecko w wieku przedszkolnym wymaga opieki nie tylko fizycznej, ale i psychologicznej. Dziecko trzeba otoczyć troską, przebywać z nim razem, nie zawieść go, aby nie straciło zaufania, dać dużo uczucia i wykazać wiele cierpliwości. Dzieci w tym okresie bardzo pragną przynależności uczuciowej i trzeba im to dać. Jeśli nikt ich nie kocha, czują się bardzo nieszczęśliwe, nikomu nie potrzebne.
Dziecko w tym okresie zdobywa dużo nowych doświadczeń i wiadomości o świecie, o przedmiotach otaczających je. Samo garnie się do wiedzy, chce dużo wiedzieć, co trzeba brać pod uwagę przy postępowaniu wychowawczym, szczególnie w domu rodzinnym. Zainteresowania dziecka należy zaspokajać, nieznane mu sprawy wyjaśniać, co wcale nie jest takie proste, ponieważ dziecko zadaje czasem bardzo trudne pytania i nie na wszystkie można mu udzielić wyczerpującej odpowiedzi. W wieku przedszkolnym dziecko psoci, psuje zabawki, jest uparte, nie zawsze wykonuje polecenia opiekunów. Należy umiejętnie likwidować takie stany nie wywołując dodatkowych napięć nerwowych.
Najczęściej stosowanym środkiem wychowawczym jest kara, która nie zawsze spełnia pokładane w niej nadzieje. Prawdą jest, że kara hamuje zachowanie niewłaściwe i informuje dziecko o tym, co nie jest pożądane. Nie można jednak przewidzieć, jakie będą skutki kary i czy dziecko będzie postępowało dobrze dlatego, że boi się kary, czy dlatego, że zmianie uległo jego zachowanie.
Znacznie lepsze wyniki osiąga się stosując nagrody, pochwały, wyróżnienia, gdyż te środki dają efekty trwałe, a także wpływają na zmianę zachowania oraz likwidują napięcia nerwowe. Nie należy dziecka ani zbyt często i surowo karać, ani rozpieszczać i na wszystko pozwalać. Trzeba zachować umiarkowany sposób działania. O obiektywne podejście do dziecka łatwiej jest w przedszkolu niż w domu rodzicielskim, szczególnie, gdy rodzice mają tylko jedno dziecko i widzą w nim same cechy dodatnie.
Przedszkole odgrywa ważną rolę w rozwoju dziecka i nie można tego nie doceniać. Jest bardziej planowo zorganizowane, a dziecko znajduje w nim rówieśników do zabawy i innych zajęć. Przedszkole ma możność dobrego zorganizowania wszelkich zajęć, a szczególnie z zakresu twórczości, gdyż dysponuje takimi technikami i materiałami, jakich dom nie może zapewnić. Poza tym rodzice nie zawsze mają przygotowanie pedagogiczne i nie zawsze dysponują wystarczającą ilością czasu potrzebną dziecku. W przedszkolu dziecko zostaje włączone do grupy rówieśników, lepiej poznaje stosunki społeczne i znajduje swoje miejsce w społeczności przedszkolnej. Uczy się współdziałać z innymi, prędzej pozbywa się egoizmu. Przebywając w grupie lepiej przystosowuje się do nowych sytuacji i układów, uczy się pohamowania niektórych reakcji, nieokazywania zniecierpliwienia, które najczęściej występuje u dzieci nadpobudliwych.
Dużo większej opieki wymagają dzieci niezrównoważone psychicznie, których reakcje wyrażają się w wybuchach gniewu, agresji, złości. Nie należy wtedy denerwować się na dziecko, ale starać się je uspokoić, a jednocześnie z pomocą lekarza dążyć do usunięcia pobudliwości nerwowej. Zaburzenia w zachowaniu dziecka mogą być spowodowane przeżyciami emocjonalnymi dziecka lub dolegliwościami fizjologicznymi. Silne przeżycia emocjonalne mogą wywołać zmiany w zachowaniu, a niepokój przeżywany przez dziecko może wywołać robaczyca, o której dorośli nie wiedzą, a która przejawia się niespokojnym snem, nadmierną pobudliwością i stałym niepokojem.
Posted in